In deze rubriek lichten we normaliter Utrechtse horecazaken uit. De zaak kennen we, maar hoe zit het met de mens(en) erachter? Kylie Fletcher vraagt ze niet het hemd, maar de buis van het lijf. In deze editie een uitzondering met Coen Muysken. Hij werkt niet meer in onze Utrechtse horeca. Maar de keuken is hij zeker niet uit: hij is tegenwoordig docent aan het ROC in Nieuwegein.
“Ik liep vast op de middelbare school en wist niet wat ik wilde. Ik ben toen fulltime gaan werken bij La Place in de bakkerij. Ik vond het altijd leuk om iets met eten en drinken te doen en mee te kijken in de keuken. Oude receptenboekjes van (overgroot) oma verslond ik thuis. Na een onrustige schoolperiode was het fijn om structuur, waardering en collega’s te krijgen. Dat was voor mij echt een wereld van verschil; naar een vast ritme en iets moois met je handen maken. Toen ben ik mij gaan oriënteren op de toekomst. Lekker ouderwets op de studiebeurs in Utrecht kwam ik de restaurateuropleiding tegen. Op mijn 18e vertrok ik vanuit Maastricht naar Utrecht. Het mooie was dat ik meteen stage moest lopen bij een ambachtelijk bedrijf. De Hoefslag in Bosch en Duin leek mij wel wat. Ik moest een half jaar in de bediening en daarna een half jaar de keuken in. Op de vloer was dat in een tweedelig pak. Er kwam een bepaald publiek waar ik zenuwachtig van werd. Men at daar decadent Tarbot en rookte vieze sigaren. Ik vond het verschrikkelijk. Er werden amuses geserveerd van drie zinnen lang.”Ik kwam er al snel achter dat ik de iets lossere sfeer in de bistro leuker vond, maar vooral: het werken
in de keuken.”
Van Zuid-Afrika naar UTRG
“Ik ben relatief makkelijk door de studie heen gefietst. Na die eerste stage wist ik zeker dat ik de keuken in wilde. In mijn derde jaar liep ik stage in Zuid-Afrika, in Stellenbosch. 
Ik kwam terecht in een prachtige omgeving met toprestaurants. Snel leerde ik met hele andere producten werken, zoals springbok en struisvogel. Hier werd ik zelfstandig. Ook ontdekte ik mijn interesse voor wijn. Mijn laatste stage was in Frankrijk, in een chateau van een Nederlands stel. Ik was er in het hoogseizoen. Samen met de familie was het keihard werken, alleen hadden ze boter op hun hoofd. Dan kwam de eigenaar om 4 uur ‘s mid- dags op een drukke zaterdag met een kist kromme, zelf geplukte asperges binnen. Die wilde hij dan wel die avond voor hem en zijn familie geserveerd. Na het behalen van mijn diploma ging ik aan de slag bij Karel V. Het werken met de beste producten; dat is iets wat ik altijd heb meegenomen. Maar ik heb ook veel dingen uit die tijd daar gelaten. Destijds ging veel in de keuken nog geheel volgens het boekje – eigenlijk alles wat Michelin wilde. Ondertussen is er veel veranderd in de keuken. Het is heel waardevol om onder zo’n paraplu te werken. Wanneer je deze leerschool hebt gehad, pluk je daar altijd de vruchten van. Structuur en regelmaat. Dat gevoel, dat krijg je er nooit meer uit.”
Het hele artikel lees je in UTRG #4.
Tekst: Kylie Fletcher
Fotografie: Marike van Pagée
Utrechtse horecatoppers volgens Coen
- Beste kroeg
“De Rat is altijd leuk. Mooie biertjes en je kunt er bijzon- dere dingen proeven. Ze zoeken de pareltjes echt uit. Of Hofman. Daar heb ik mijn vriendin leren kennen, haha! - Beste plek om te borrelen
“Tegenwoordig een plek waar de kids ook kunnen spe- len, zoals Fort aan de Klop. Je gaat met kinderen steeds vaker buiten het centrum kijken. Bier en appelsap.” - Mooiste terras
“Marktzicht. Ook Goesting is te gek. Ze hebben hele goede borrelplanken.” - Verborgen Parel
“Krishna Vilas is echt geweldig. Ik ben in India geweest en oprecht, in deze zaak proef je de authentieke smaken van het land. Maar ook de zaterdagmarkt op Vreden- burg: de Ethiopische kraam heeft hele fijne vega gerechten.” - Wijntje doen
“Terroir. Het aanbod en de kennis, de sfeer. En dat voor een goede prijs.” - Wat we nog missen in Utrecht
“Er ligt nog veel ruimte, maar we gaan de goede kant op. Ik mis iets als het SJU, echt een mooi podium, maar dan laagdrempeliger. En een plek waar je kids mee naartoe kan nemen, zoals de Scheepskameel (Marineterrein Amsterdam). Het is daar heel relaxed.” - Afhaal
“Soawapa. De vrouw des huizes staat daar zo lekker en vers te koken!”
