Ook al liggen ze oorverdovend te snurken, hebben ze door de modder gerold of ben je voor de tweede keer op een dag aan het stofzuigen; we worden iedere dag een beetje meer verliefd op onze hond. We zijn stapelgek op onze viervoeter, en daarmee zit het met ons ‘Hartjie’ wel goed!
Ik ben Marlieke en ik ben hondentrainer. En honden trainen … of nou ja, eigenlijk vooral de baasjes, vind ik echt waanzinnig leuk! Ik geniet van de band die ik in korte tijd mag opbouwen met baas en hond en ik rijd met de mooiste verhalen naar huis.
Jip, een enthousiaste labrador van 1,5 jaar, komt samen met zijn baasje bij mij trainen. En Jip heeft er zin in. Vol enthousiasme springt hij uit de auto. De eerste meters richting de verzamelplaats aan de lijn gaan nog redelijk, maar al snel is Jip niet meer te houden. De lijn schiet los, en zo maakt Jip zijn bruisende entree in de groep. Welkom, jongen! Gezellig en vrolijk zeker, maar handig en beleefd? Nee, dat niet. Tijd om aan de slag te gaan. Ons doel: meer rust creëren.
De sleutel ligt vooral in het belonen van de juiste, kalme gemoedstoestand en daar consequent in zijn. Een kalme hond staat er namelijk voor open om te leren en naar je te luisteren. Dus: pas naar buiten of de auto uit als hij kalm is, geen stiekeme aai over z’n bol als hij opspringt of te druk is, en pas verder wandelen als hij weer ontspannen is en je contact met hem hebt. We geven Jip ook vaak een taak. Bijvoorbeeld ‘zitten’ als de baas met iemand in gesprek is. Honden, ook Jip, willen graag voor hun baas werken, maar ze hebben wel duidelijke aanwijzingen nodig over wat er van hen verwacht wordt. Misschien herken je dit; dat als jijzelf kalmer bent, even geen haast hebt of eindelijk op de bank zit, dat je hond ook ineens ontspannen neerploft? Je hond is jouw spiegel, dus ben jij rustig, dan is je hond dat vaak ook.
Kiki, een kleine Spaanse mix van 3 jaar, woont sinds een jaar bij haar baasjes en heeft daar haar gouden mandje gevonden. Buiten doet Kiki het super: wandelen is ontspannen en ze luistert goed. Binnen is het een ander verhaal. Kiki heeft moeite met alleen zijn. Ze loopt haar baasjes de hele dag achterna; ze staat op uit haar mand zodra de baas van de bank opstaat, checkt altijd of er hulp nodig is als de baas op het toilet zit, als haar baasjes naar bed gaan loopt ze mee om daar ook neer te strijken en wanneer ze alleen thuis is, staat ze voor het raam te wachten.
Moeite met alleen zijn sluipt er langzaam in. Vaak herkennen we niet eens dat deze afhankelijkheid ook zichtbaar is als je wél thuis bent. We zijn natuurlijk dolgraag bij onze viervoeter, het is reuze gezellig. Maar eigenlijk is deze aanhankelijkheid helemaal niet fijn voor je hond. Een hond hoort ook te kunnen ontspannen in zijn eigen mand. Als ze altijd bij jou zijn, ontstaat er nooit genoeg afstand en wordt de band alleen verbroken als jij de deur uitgaat.
Dus wat hebben we gedaan? Plaats-training! Dit hebben we geoefend in de trainingen, en ook thuis zijn de baasjes hier consequent mee aan de slag gegaan. Door middel van lichaamstaal sturen ze Kiki nu vaker naar haar mand. En het werkt; ze is minder alert in huis, slaapt dieper en blijft gewoon lekker in haar mand als haar baasjes zich in huis verplaatsen. En het alleen thuis blijven? Kiki wordt nu een kwartier voor vertrek in haar mand gelegd, en pas als ze ontspannen is, vertrekken haar baasjes. De woorden “We zijn straks weer terug” of een aai over de bol laten ze nu achterwege. Vertrekken en thuiskomen moeten geen ‘life event’ zijn, maar vooral doodnormaal.
Mijn tips voor alle hondenbaasjes:
- Geef je hond vooral veel liefde, en wees je bewust van het gedrag dat je beloont. Let ook eens op hoe je hond zich ná die beloning gedraagt: blijft hij rustig of is hij zijn ontspanning alweer kwijt?
- Gun je hond de rust om jou niet constant in huis achterna te hoeven lopen. Hoeveel fijner is het als je hond lekker kan slapen in zijn mand zonder zich zorgen te maken over jou? Ook dat is liefde.
- En tot slot; heb het geduld om je hond de dingen te leren en kijk ook vooral naar hoe jij je voelt. Je hond is jouw dagelijkse spiegel, een prachtig cadeau waar we van moeten blijven leren en vooral heel veel van moeten houden.
Marlieke (41) is het baasje van Guus, een zwarte labrador van 6 jaar en eigenaresse van Trainingsschool AW – Utrecht, gevestigd bij Steck aan de Gageldijk. Haar passie ligt bij hondentraining, begrijpen wat de hond nodig heeft en zijn gedrag. Guus kan je wakker maken voor een appel, ze is ontzettend lief, samen met haar baasje maakt ze grote wandelingen en oefent ze af en toe met het apporteren van dummy’s. Marlieke en Guus wonen in het centrum van Utrecht.
Tekst: Marlieke Rijnders
Fotografie: Sophie Bijsterbosch
